رویکرد اکراهی بایدن به تجارت آزاد با واکنش‌های منفی مواجه شد

واشنگتن – از زمان روی کار آمدن پرزیدنت بایدن دو سال پیش، ایالات متحده از پیگیری قراردادهای جدید جامع تجارت آزاد با سایر کشورها امتناع کرده است، با این استدلال که اکثر آمریکایی ها علیه نوعی از پیمان هایی که تجارت جهانی را ترویج می کنند، اما به ارسال نیز کمک می کند، روی آورده اند. مشاغل کارخانه در خارج از کشور

اما در ماه‌های اخیر، با انتشار یک لایحه جامع آب و هوایی که هدف آن تقویت تولید انرژی پاک است، فقدان توافق‌نامه‌های تجارت آزاد با برخی از نزدیک‌ترین متحدان آمریکا ناگهان به دردسر بزرگی برای دولت تبدیل شده است.

این مناقشه که بر این موضوع متمرکز است که کدام کشورها می توانند طبق قانون کاهش تورم از مزایا بهره مند شوند، باعث ایجاد شکاف های قابل توجهی با دولت های خارجی و واکنش کنگره شده است. و این کمک می کند تا دوباره بحث در مورد اینکه آیا ایالات متحده باید برای از بین بردن موانع تجاری با سایر کشورها تلاش کند یا آنها را در تلاش برای محافظت از کارگران آمریکایی دست نخورده نگه دارد.

این قانون همانطور که نوشته شده است برای خودروهای الکتریکی که در آمریکای شمالی ساخته می شوند یا با مواد معدنی باتری از ایالات متحده و کشورهایی که با آنها توافقنامه تجارت آزاد دارند ساخته شده اند، تخفیف مالیاتی ارائه می دهد.

این مقررات متحدین را در اروپا و جاهای دیگر خشمگین کرده است که علیرغم روابط نزدیک با آمریکا، در واقع قراردادهای تجارت آزاد با ایالات متحده ندارند. آنها شکایت کرده‌اند که شرکت‌های کشورهایشان برای شرکت‌های آمریکایی که می‌توانند این یارانه‌ها را دریافت کنند، در مضیقه قرار خواهند گرفت. دولت بایدن برای تسکین روابط، راه حل پیچیده ای را ایجاد کرده است که در آن قراردادهای تجاری محدودی با ژاپن و اتحادیه اروپا امضا می کند.

اما این راه حل، قانونگذاران هر دو حزب را آزار داده است که می گویند این توافق نامه ها معتبر نیستند و دولت باید از کنگره بخواهد تا نوع توافق تجارت آزاد را که قانون پیش بینی می کند، تصویب کند.

ادوارد آلدن، کارشناس ارشد شورای روابط خارجی که در تجارت متخصص است، گفت: «این یک راه حل است، و افزود که آنها «با هیچ تعریف معقولی از این واژه»، قراردادهای تجارت آزاد نیستند.

سازمان تجارت جهانی توافقنامه تجارت آزاد را اینگونه تعریف می کند که «عمدهاً تمام تجارت» بین کشورها را پوشش می دهد. در ایالات متحده، چنین توافقات گسترده ای نیاز به تأیید کنگره دارد، اگرچه قوه مجریه صلاحیت مذاکره در مورد توافقات بسیار محدودتر را دارد.

مقامات دولتی استدلال می کنند که چون قانون کاهش تورم اصطلاح “توافق تجارت آزاد” را تعریف نمی کند، این پیمان های محدودتر مجاز هستند. اما در جلسات استماع مجلس نمایندگان و سنا در ماه گذشته، قانونگذاران از دولت به دلیل دور زدن کنگره در انجام این توافقات انتقاد کردند.

برخی از قانونگذاران برای معاملات آزاد سنتی تر بحث کردند، در حالی که برخی دیگر از قراردادهای جدید با استانداردهای بالاتر کار و محیط زیست حمایت کردند، مانند توافق نامه آمریکای شمالی که کنگره در سال 2020 تصویب کرد.

در بیانیه افتتاحیه خود در جلسات استماع، کاترین تای، نماینده تجاری ایالات متحده، چشم اندازی برای یک سیاست تجاری متفاوت از سیاست های دولت های قبلی ارائه کرد که بیشتر بر دفاع از کارگران آمریکایی در برابر رقابت ناعادلانه خارجی متمرکز بود تا باز کردن بازارهای جهانی. خانم تای گفت که او و همکارانش “داستان جدیدی در مورد تجارت می نویسند” که خانواده های کارگر را در اولویت قرار می دهد و منعکس کننده منافع بخش وسیع تری از آمریکایی ها است.

خانم تای در سخنرانی خود در مجلس سنا در روز پنجشنبه گفت که در مورد انجام توافقات تجاری بیشتر در صورتی که این توافقنامه ها به رفع چالش های امروز کشور کمک کنند، “با ذهن باز” باقی مانده است.

دولت بایدن مدت‌ها اصرار داشت که رویکردهای گذشته در سیاست تجاری – که در آن کشورهای دیگر از طریق تعرفه‌های کم یا صفر به بازار آمریکا دسترسی پیدا کردند – به کارگران آمریکایی آسیب رسانده و شرکت‌های چندملیتی را غنی‌تر کرد که به سادگی مشاغل و کارخانه‌های آمریکا را به خارج از کشور منتقل کردند. در مقابل، مقامات بایدن متعهد شده اند که اقتصاد را تقویت کرده و کشور را با توسعه زیرساخت ها و تولیدات کشور، به جای مذاکره برای معاملات تجاری جدید، رقابتی تر با چین کنند.

دولت در حال حاضر در حال مذاکره درباره چارچوب های تجاری برای منطقه هند و اقیانوس آرام و قاره آمریکا است و در حال شرکت در مذاکرات تجاری با تایوان، کنیا و سایر دولت ها است. اما، به نارضایتی برخی از قانونگذاران در هر دو حزب، انتظار نمی‌رود که هیچ یک از این توافق‌ها شامل گشایش چشمگیر بازارهای خارجی از طریق کاهش تعرفه‌ها باشد، همانطور که معاملات تجاری سنتی انجام می‌دهند.

آدریان اسمیت، نماینده جمهوری‌خواه نبراسکا که کمیته فرعی تجارت راه‌ها و وسایل مجلس نمایندگان را رهبری می‌کند، در جلسه استماع گفت که نگران است ایالات متحده «شتاب تجارت را از دست داده باشد» حتی در حالی که چین به شدت به گسترش مشارکت‌های خود ادامه می‌دهد.

او افزود: «من نمی‌توانم به اندازه کافی قوی بیان کنم که دولت به دلایلی نمی‌تواند تعاریف جدیدی از چیستی یک توافق تجاری ارائه کند و مطمئناً برای خودروهای برقی جزوه‌هایی ارائه نمی‌کند.»

خانم تای پاسخ داد: “شما باید قدردان باشید که ما در دنیای بسیار متفاوتی زندگی می کنیم.” او گفت که دولت بایدن به دنبال تطبیق سیاست‌های خود برای پاسخ به دنیایی است که در آن زندگی می‌کنیم و نه جهانی که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم.

بخشی از فشارها از این واقعیت ناشی می شود که سایر کشورها – از جمله چین – همچنان به دنبال معاملات تجاری سنتی هستند که تعرفه های خود را با شرکای تجاری کاهش می دهد و به شرکت های آنها برتری نسبت به مشاغل مستقر در جاهای دیگر می دهد. روز جمعه، مقامات بریتانیایی اعلام کردند که برای پیوستن به یک پیمان تجاری اقیانوس آرام به توافق رسیده اند که علیرغم طرح ریزی توسط دولت اوباما، ایالات متحده را شامل نمی شود.

عضویت در موسوم به توافقنامه جامع و مترقی برای مشارکت ترانس پاسیفیک به بریتانیا این امکان را می دهد که محصولات خود را بدون تعرفه به 11 کشور دیگر صادر کند. مقامات انگلیسی گفتند که با گنجاندن بریتانیا، این پیمان 15 درصد از اقتصاد جهانی را تشکیل می دهد.

جیک کالوین، رئیس شورای ملی تجارت خارجی، یک گروه آمریکایی که به نمایندگی از شرکت‌های بزرگ چند ملیتی لابی می‌کند، این خبر را “یادآوری واضح این است که جهان منتظر ایالات متحده نیست.”

او گفت: «در حالی که ما به دولت بریتانیا به دلیل مشارکت در این توافق بزرگ تبریک می‌گوییم، دیدن متحدان آمریکا که قوانین جهانی را نوشته و فرصت‌های جدید بازار را بدون ایالات متحده ایجاد می‌کنند، مایوس‌کننده است.»

سیاستمداران هر دو حزب در سال‌های اخیر حمایت از توافق‌نامه‌های تجارت آزاد را در ایالات متحده بحث‌برانگیز دانسته‌اند. شراکت ترانس پاسیفیک – توافق اولیه ای که توسط دولت اوباما با 11 کشور دیگر در اطراف اقیانوس آرام مذاکره شد – مورد انتقاد اتحادیه های کارگری و سایر دموکرات های مترقی قرار گرفت که گفتند این کار باعث ارسال مشاغل به خارج از کشور می شود. هیلاری کلینتون به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری 2016 با آن مخالفت کرد.

دونالد جی. ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا نیز از این توافق انتقاد کرد و در سال 2017 آمریکا را رسما از آن خارج کرد.

آقای ترامپ در ادامه یک سری قراردادهای تجاری محدود با ژاپن و چین را بدون تایید کنگره امضا کرد. او همچنین بر به روز رسانی توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی که توسط کنگره تصویب شد، نظارت کرد و او آن را توافق نامه ایالات متحده، مکزیک و کانادا نامید.

دموکرات ها نیز پس از افزودن حمایت های قابل توجه برای کارگران و محیط زیست، از این توافق حمایت کردند.

برخی از کارشناسان تجارت گمانه زنی کرده اند که دولت بایدن با اضافه کردن کشورهای بیشتری به این پیمان یا با اعمال شرایط آن در مذاکرات در جاهای دیگر، تلاش خواهد کرد تا موفقیت USMCA را تقویت کند. اما تاکنون، دولت بایدن چنین طرحی را اعلام نکرده است.

دو قانونگذار ارشد دموکرات متمرکز بر تجارت هفته گذشته بیانیه ای صادر کردند و از توافق محدودی که دولت بایدن با ژاپن امضا کرده بود انتقاد کردند و از مقامات خواستند تا با همکاری با کنگره برای پیش نویس قراردادهای جدید در مورد حفاظت از محیط زیست و نیروی کار، تلاش کنند موفقیت USMCA را تکرار کنند.

نماینده ریچارد ای. نیل از ماساچوست، دموکرات ارشد کمیته راه‌ها و ابزارها و سناتور رون، «USMCA نمونه‌ای بارز از آنچه در هنگام همکاری مجریه و کنگره امکان‌پذیر است، و مکانیسم‌های اجرایی آن باید بستری برای توافق‌های آینده باشد.» وایدن، یک دموکرات از اورگان که رهبری کمیته مالی را بر عهده دارد، در این بیانیه گفت.

جمهوری خواهان همچنین در مورد چگونگی تهاجمی برای پیگیری توافقات جدید تجارت آزاد اختلاف نظر دارند. بازرگانان آزاد سنتی بیشتر – مانند کسانی که از ایالت های کشاورزی که به صادرات کالا به خارج از کشور وابسته هستند – با گروه پوپولیست رو به رشدی که طرفدار سیاست صنعتی و موانع تجاری برای محافظت از کارگران آمریکایی هستند، در تضاد بوده اند.

با این حال، کلی آن شاو، یکی از شرکای هوگان لاولز در واشنگتن و مشاور اقتصادی سابق دولت ترامپ، گفت که «میزان انفعال دولت برای متحد کردن جمهوری‌خواهان» در مورد پیگیری معاملات آزاد بیشتر انجام می‌دهد.

او گفت: «اگر دو سال پیش از من بپرسید، فکر می‌کردم که جمهوری‌خواهان در این موضوع بیش از آنچه که هستند اختلاف نظر دارند. اما کاملاً واضح است که ما با روی دست نشستن و انجام هیچ کاری فرصت‌ها را از دست می‌دهیم.»