بیایید تعدادی از آنها را بشماریم. اول، وجود دارد محدودیت های چک کردن جعبه ایدئولوژیک در کمپین علیه ترامپ. این نکته اصلی همکار من نیت کوهن در ارزیابی او از مبارزات اخیر دسانتیس است، و این نکته خوبی است: دیسانتیس تا به امروز یک سال را صرف جمع آوری پیروزی های قانونگذاری کرده است که با راست گرایی رسمی راست گرا مطابقت دارد، اما قبلاً در سال 2016 تد کروز شاهد بودیم. مبارزه با محدودیت های درستی ایدئولوژیک. رای دهندگان اولیه جمهوری خواه هستند که با ماتریسی از مواضع محافظه کارانه در سرشان رأی می دهند، اما برای غلبه بر جذابیت شخصیت ترامپ کافی نیست، و اگر نقطه فروش اصلی آن فقط محافظه کاری واقعی 2.0 باشد، کمپین علیه او رونق نخواهد گرفت.
دوم، وجود دارد عدم تطابق بین محافظه کاری فرهنگی و طبقه کمک کننده ضد ترامپ. بخشی از مزیت DeSantis در حال حاضر، در مقایسه با وضعیت کروز در سال 2016، این است که به نظر می‌رسد او با کمک‌کنندگان پول بزرگ‌تر حزب سازگارتر است. اما بسیاری از آن اهداکنندگان واقعاً جنگ فرهنگی را دوست ندارند. آنها با یک ضد بیداری عمومی همراهی می کنند، اما از نبردهای دیزنی متنفرند، و معمولا طرفدار انتخاب هستند. اقدامات بسیار محافظه‌کارانه اجتماعی که دیسانتیس نمی‌تواند از آن امتناع کند، مانند امضای ممنوعیت شش هفته‌ای سقط جنین فلوریدا، داستان‌های فوری در مورد اینکه چگونه اهداکنندگان بالقوه او به بستن دسته چک‌هایشان فکر می‌کنند، با یک جریان پنهان محسوس به دست می‌دهد که «چرا نمی‌توانیم نیکی هیلی داشته باشیم. یا حتی گلن یانگکین؟»
این منجر به پویایی سوم می شود که می تواند خود را تکرار کند: مشکل هماهنگی GOP، با نام مستعار کارولینای جنوبی. به یاد دارید که همه رقبای جو بایدن چگونه ناگهان از رقابت های ریاست جمهوری خارج شدند، زمانی که زمان توقف برنی سندرز فرا رسید؟ به یاد دارید که چگونه در سال 2016 چنین چیزی در میان جمهوریخواهان اتفاق نیفتاد؟ خوب، اگر یک پایگاه اهداکننده ضد ترامپ دارید که از DeSantis ناراضی است و مایل به حفظ رقبای طولانی مدت است، و اگر دو نفر از آن رقبا، هیلی و سناتور تیم اسکات، از ایالت اولیه کارولینای جنوبی هستند، به اندازه کافی آسان است که ببینید که چگونه آنها می‌خواهند آنقدر دور هم بنشینند تا دقیقاً همان پیروزی‌های محدودی را به ترامپ بدهند که در نهایت در سال 2016 به او شتاب غیرقابل توقف داد.
اما باز هم، گروهی از ذهنیت‌ها اعلام کرده‌اند که ترامپ در حال حاضر حرکتی غیرقابل توقف دارد. این نشان دهنده گرایش دیگری است که به انتخاب او در اولین بار کمک کرد، سرنوشت گرایی عجیب جمهوریخواهان حرفه ای در سال 2016 بسیاری از آنها از «نمی‌تواند برنده شود» به «نمی‌توان او را متوقف کرد» با تقریباً یک ایستگاه بین راهی تغییر مسیر دادند. یک ماه سخت برای DeSantis قبلاً همان روحیه را به وجود آورده است – مانند قطعه ای از جاناتان مارتین از Politico، که به نقل از یکی از استراتژیست ها می گوید: “ما فقط باید به زیرزمین برویم، گردباد را بیرون بیاوریم و دوباره بالا بیاییم. وقتی کار برای بازسازی محله تمام شد.»
تأثیرگذار بر این دیدگاه، دوباره مانند سال 2016، این فرض است که ترامپ نمی تواند در انتخابات عمومی پیروز شود، بنابراین اگر حزب جمهوری خواه فقط به او اجازه شکست بدهد، در نهایت از شر او خلاص می شود. البته قبلاً این فرض کاملاً اشتباه بود، ممکن است دوباره اشتباه باشد. و حتی اگر اینطور نباشد، چگونه می دانید که او در سال 2028 باز نخواهد گشت؟
