در تابستان 2011، روپرت مرداک در دفتر کوچک من در وال استریت ژورنال، جایی که من یک ستون نویس و ویراستار بودم، توقف کرد. او به تازگی از لندن برگشته بود، جایی که به کمیته پارلمانی تحقیق در مورد رسوایی هک تلفن توسط روزنامه های بریتانیایی اش شهادت داده بود (و جایی که با یک کیک مخصوص اصلاح مورد حمله قرار گرفت). این رسوایی در نهایت منجر به بسته شدن News of the World، یکی از پرفروش ترین روزنامه های انگلیسی زبان جهان شد.
من جزئیات زیادی در مورد گفتگو به خاطر ندارم – مرداک دوست داشت با روزنامه نگارانش در مورد سیاست و سیاست صحبت کند، گاهی اوقات با بردن ما به ناهار در کلوپ بره در میدتاون منهتن – اما من اصل صحبت های او در مورد شکست را به یاد دارم: هرگز چیزی را در ایمیل قرار ندهید. به نظر می‌رسید که دستور خصوصی او این نبود که شرکت‌هایش را ملزم به رعایت استانداردهای اخلاقی بالا کند. این بود که هیچ ردی از خود باقی نگذاشته بود که بازرسان ممکن است از آن برای شواهد علیه او، خانواده یا ستوان های مورد علاقه اش استفاده کنند.
یک دوجین سال به سرعت به جلو. چیز زیادی تغییر نکرده است. اتفاقی که در روز دوشنبه به‌عنوان جدایی بین فاکس نیوز و تاکر کارلسون، افسر ارشد اطلاعات نادرست آن توصیف می‌شود، پس از آن اتفاق می‌افتد که مجری سابق پربیننده، چیزهایی را در ایمیل‌ها و پیام‌های متنی قرار داد که ثابت کرد می‌دانست در حال دروغ‌فروشی است. – و سپس جلو رفت و آنها را تقویت کرد.
کارلسون در 18 نوامبر 2020 به همکار مجری برنامه لورا اینگراهام با اشاره به نظریه پرداز بدنام توطئه انتخاباتی گفت: «در ضمن سیدنی پاول دروغ می گوید. “من او را گرفتم. این دیوانه کننده است.» بر اساس شواهد جمع‌آوری‌شده توسط Dominion Voting Systems در بخشی از شکایت خود علیه فاکس نیوز که هفته گذشته منجر به تسویه حساب ۷۸۷.۵ میلیون دلاری شد، کارلسون برای بسیاری از افراد دیگر در این شبکه، از جمله مرداک، صادق است. مرداک به سوزان اسکات، مدیر اجرایی شبکه گفت: «من می ترسم چیزهای وحشتناکی به همه آسیب می زند. اما این شبکه خبرنگارانی را که حقیقت را گزارش می کردند اخراج یا تنبیه کرد.
دور از ذهن نیست که فاکس اکنون به سرنوشتی مشابه نیوز آو ورلد دچار شود. این شرکت با شکایت مشابهی از Smartmatic، یکی دیگر از شرکت های فناوری رای، این بار به مبلغ 2.7 میلیارد دلار مواجه است. کارلسون تقریباً مطمئناً در جای دیگری فروشگاه راه اندازی خواهد کرد و مخاطبان گسترده خود را با خود همراه خواهد کرد. همین امر برای برخی دیگر از میزبان‌های پرایم‌تایم مشکل‌ساز دیگر نیز صدق می‌کند.
همه اینها چالش تجاری فاکس را تقریباً مانند موج سواران در ساحل پرتغال در نازاره می کند: از دست دادن موج، سوار شدن بر موج یا له شدن توسط موج. برای فاکس، سوار شدن بر موج دیگر آسان نخواهد بود: پوپولیسم خشمگین نیرویی است که فقط می توان آن را تحریک کرد، هرگز آن را تسکین داد.
پس من خوشحالم؟ اصلا.
بخشی از آن این فکر است که، هر کاری که کارلسون در آینده انجام دهد، احتمالاً حتی از تجسم قبلی‌اش بی‌حساب‌تر و سمی‌تر خواهد بود: این مردی است که قوس شغلی‌اش از ویلیام اف. ، من انتظار دارم، پدر کوفلین می خواهد. هیچ کس نباید احتمال ورود او به سیاست را رد کند، چه به عنوان معاون دونالد ترامپ و چه به عنوان نامزد سازش حزب جمهوری خواه بین ترامپ و رون دیسانتیس.
اما این حس هم وجود دارد که فاکس ممکن است به چه چیزی تبدیل شده باشد. مرداک در اواسط دهه 1990، زمانی که حزب جمهوری‌خواه در حال دور شدن از حزب خوش‌بین و مسئول رونالد ریگان و جورج اچ دبلیو بوش به سمت تب و تاب نیوت گینگریچ و تام دی‌لی بود، فرصتی برای ساخت چیزی داشت که کشور واقعاً به آن نیاز داشت: یک مرکز مؤثر موازنه درست در برابر گرایش بسیار لیبرال (آنطور که محافظه کاران معمولاً آن را می بینند) اکثر رسانه های خبری مهم.
به عبارت دیگر، مرداک می توانست به جای تلاش برای موج سواری در یک موج قاتل، یک کشتی بخرد و آن را هدایت کند. ممکن بود رتبه‌بندی‌هایی که فاکس کسب می‌کرد را نداشته باشد – اگرچه فاکس همیشه به اندازه پول برای مرداک تأثیرگذار بود. اما، اگر به خوبی اجرا شود، می‌توانست محافظه‌کاری را در جهت برک، همیلتون و لینکلن بالا ببرد، نه اینکه آن را در جهت اندرو جکسون، جو مک کارتی و پت بوکانن تحقیر کند.
چنین کانالی همچنان محافظه کارانه عمل می کرد، به گونه ای که اکثر لیبرال ها خشمگین می شدند. اما از هسته لیبرال کلاسیک محافظه‌کاری هوشمند نیز دفاع می‌کرد: این ایده که مهاجران یک دارایی هستند، نه یک بدهی. آزادی بیان و وجدان باید شامل کسانی شود که از عقایدشان متنفریم. که قدرت آمریکا باید برای محافظت از دموکراسی های جهان در برابر دیکتاتورهای متجاوز مهار شود. اینکه ما با تجارت آزادانه کالا در خارج از کشور ثروتمندتر هستیم. که هیچ چیز مقدس تر از دموکراسی و حکومت قانون نیست. میهن پرستی حفظ ظرفیت انتقاد از کشوری است که دوستش داریم و در عین حال دوست داشتن کشوری است که انتقاد می کنیم.
این نوع کانال در آینده به شدت مورد نیاز خواهد بود، زیرا نیروهای آزاد شده توسط مرداک همه چیز را در سر راه خود قرار می دهند، از جمهوری خواهان “تاسیس” گرفته تا احتمالاً خود فاکس. شرم روپرت مرداک این است که او مردی نبود که این کار را انجام دهد. این بدان معنا نیست که نمی توان آن را انجام داد.
