زمانی که به سایت رصدخانه جنوبی اروپا در پارانال رسیدم، خشکی را در بدنم احساس می کردم. سردرد نق زده. اخترشناسان آنجا گفتند که گاهی پوستشان خارش می کند. خوب نخوابیدند فلوریان رودلر، اخترشناس 44 ساله که اصالتاً اتریشی است، می‌گوید: «گاهی اوقات شما شبیه یک فرد 100 ساله هستید. اما رصدخانه در 80 مایلی جنوب شهر ساحلی آنتوفاگاستا، یکی از بهترین مکان‌های جهان برای جستجوی فضا است. تلسکوپ بسیار بزرگ آن در ارتفاع 8645 فوتی بر فراز قله کوهی مسطح با مواد منفجره، جایی که جو نسبتاً پایدار و فوق‌العاده خشک است، قرار دارد. تقریبا 90 درصد شب ها صاف است. من در مورد دورترین جسمی که VLT دیده است پرسیدم، و رودلر از نظر زمان به جای مکان پاسخ داد: چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ، زمانی که اولین کهکشان ها شروع به شکل گیری کردند. هر آنچه در فضا می بینیم مربوط به گذشته است. یک مهندس پارانال به من گفت: “اینجا ما نور جهان را جمع می کنیم.” نور ماه 1.3 ثانیه طول می کشد تا به ما برسد. نور خورشید، حدود هشت دقیقه. نزدیکترین ستاره، کمی بیشتر از چهار سال. از برخی ستارگان، ما از زمانی که چینچوروها اولین مومیایی های خود را می ساختند، نور می بینیم. از کهکشان های دور، نور جمع آوری شده توسط VLT مدت ها قبل از تشکیل زمین ساطع می شد. دوازده مایلی دورتر بر روی قله کوه مسطح دیگری، ESO در حال ساخت یک تلسکوپ جدید به نام تلسکوپ بسیار بزرگ است که از جمله برای اهداف دیگر، شکار سیارات فراخورشیدی که ممکن است حیات را پشتیبانی کنند، استفاده خواهد شد.
شب را در رزیدنسیا برای کارکنان علمی، یک سازه بلند و کم ارتفاع در دامنه کوه از VLT ساخته شده است که در فیلم جیمز باند “Quantum of Solace” (2008) جای یک هتل بومگردی در بولیوی است که به طرز چشمگیری منفجر می شود. اتاق من ساده بود، با یک تخت دو نفره و منظره ای به منظره قرمز مریخ مانند. ساختمان اصلی دارای یک گنبد بزرگ و نیمه شفاف است که نور روز را به داخل می دهد اما باید در شب پوشیده شود. به خاطر تلسکوپ ها، تمام نور باید مهار شود.
در راه بازگشت به رزیدنسیا، ایستادم و به طاق مواج کهکشان راه شیری نگاه کردم. هوا سرد، صاف و ساکت بود. تاریکی غلیظ و مخملی بود و در بالای سر، جهان عقب نشینی کرد و عقب نشینی کرد. قلمرو مردگان، قلمرو ستارگان. طبیعی به نظر می رسد که بخواهیم این دو را به هم وصل کنیم و بین دو ناشناخته بزرگ پیوند ایجاد کنیم. آتاکاما، با همه ی خالی بودنش، خالی نیست. این، از طریق ویژگی‌های طبیعت و تصادفات نبوغ انسانی، پلی است بر روی بزرگترین خلاء. کویر در خشکی خود مردگان را نگه می دارد و آسمان را می گشاید.
روتوش: روتوش ناشناس. دستیار عکس: کارل لیتز. اپراتور هواپیمای بدون سرنشین: فرانسیسکو پترسن
