واشنگتن به دنبال یک جنگ بزرگ دیگر بر سر افزایش یا تعلیق سقف بدهی کشور است، که میزان پولی را که دولت فدرال می‌تواند برای پرداخت صورت‌حساب‌هایش وام بگیرد، محدود می‌کند.
امسال به آشفتگی ترین مبارزه حداقل در یک دهه اخیر تبدیل می شود. جمهوری خواهان خواستار آن هستند که افزایش سقف وام با کاهش هزینه ها و سایر صرفه جویی در هزینه ها همراه باشد. پرزیدنت بایدن گفته است که با هر گونه تلاش برای مرتبط کردن کاهش هزینه ها به افزایش سقف بدهی که احتمال یک بن بست طولانی مدت را افزایش می دهد، مخالفت خواهد کرد.
رئیس جمهور قرار است در نهم ماه مه با رهبران جمهوری خواه و دموکرات در کاخ سفید دیدار کند تا در مورد مسیر رو به جلو گفتگو کند. اما هنوز مشخص نیست که قانونگذاران با چه سرعتی سقف استقراض کشور را افزایش خواهند داد.
در اینجا آنچه باید در مورد محدودیت بدهی بدانید و در صورت عدم دستیابی به معامله چه اتفاقی می افتد آورده شده است:
سقف بدهی چقدر است؟
محدودیت بدهی سقفی بر کل مقدار پولی است که ایالات متحده مجاز است برای تامین مالی دولت و انجام تعهدات مالی خود وام بگیرد.
از آنجایی که دولت فدرال کسری بودجه دارد – به این معنی که بیش از آنچه از طریق مالیات و سایر درآمدها به ارمغان می آورد، هزینه می کند – باید مبالغ هنگفتی برای پرداخت صورت حساب های خود قرض کند. این تعهدات شامل بودجه برای برنامه های شبکه ایمنی اجتماعی، بهره بدهی ملی و حقوق اعضای نیروهای مسلح است.
نزدیک شدن به سقف بدهی اغلب باعث درخواست قانونگذاران برای کاهش هزینه های دولت می شود. اما برداشتن محدودیت بدهی در واقع هیچ گونه هزینه جدیدی را مجاز نمی‌داند – در واقع، این به سادگی به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا برای برنامه‌هایی که قبلاً توسط کنگره مجاز شده‌اند، پول خرج کند.
سقف بدهی چه زمانی رسید؟
ایالات متحده رسماً در 19 ژانویه به سقف بدهی خود رسید و وزارت خزانه داری را بر آن داشت تا از مانورهای حسابداری موسوم به اقدامات فوق العاده برای ادامه پرداخت تعهدات دولت و جلوگیری از نکول استفاده کند. این اقدامات موقتاً برخی از سرمایه‌گذاری‌های دولتی را محدود می‌کند تا پرداخت صورت‌حساب‌ها ادامه یابد.
توانایی استفاده از این اقدامات برای به تاخیر انداختن پیش‌فرض ممکن است تا ژوئن پایان یابد. جانت ال. یلن، وزیر خزانه داری روز دوشنبه به قانونگذاران هشدار داد که در صورت عدم افزایش یا تعلیق سقف استقراض، ممکن است پول نقد ایالات متحده تا اول ژوئن تمام شود.
آمریکا چقدر بدهی دارد؟
بدهی ملی سال گذشته برای اولین بار از 31 تریلیون دلار گذشت. سقف وام 31.381 تریلیون دلار تعیین شده است.
چرا ایالات متحده محدودیت بدهی دارد؟
طبق قانون اساسی، کنگره باید مجوز استقراض دولت را بدهد. در اوایل قرن بیستم، محدودیت بدهی وضع شد تا خزانه داری هر بار که مجبور به صدور بدهی برای پرداخت قبوض بود، نیازی به درخواست مجوز از کنگره نداشته باشد.
در طول جنگ جهانی اول، کنگره دومین قانون اوراق قرضه آزادی در سال 1917 را تصویب کرد تا به خزانه داری انعطاف بیشتری برای صدور بدهی و مدیریت امور مالی فدرال بدهد. محدودیت بدهی شکل فعلی خود را در سال 1939 به خود گرفت، زمانی که کنگره محدودیت های مختلفی را که برای انواع مختلف اوراق قرضه تعیین شده بود در یک سقف استقراضی ادغام کرد. در آن زمان، سقف 45 میلیارد دلار تعیین شده بود.
در حالی که محدودیت بدهی برای اجرای روان تر دولت ایجاد شده است، بسیاری از سیاست گذاران معتقدند که این محدودیت بیش از ارزشش به دردسر تبدیل شده است. در سال 2021، خانم یلن گفت که از لغو محدودیت بدهی حمایت می کند.
در صورت عدم افزایش یا تعلیق سقف بدهی چه اتفاقی می افتد؟
اگر دولت اقدامات فوق العاده خود را تمام کند و نقدینگی تمام شود، نمی تواند بدهی جدید صادر کند. این بدان معناست که برای پرداخت قبوض خود، از جمله سود و سایر پرداخت هایی که به دارندگان اوراق قرضه، حقوق نظامی و مزایای بازنشستگان بدهکار است، پول کافی نخواهد داشت.
هیچ کس دقیقاً نمی داند که اگر ایالات متحده به آن نقطه برسد چه اتفاقی می افتد، اما اگر دولت نتواند پرداخت های لازم را به دارندگان اوراق قرضه خود انجام دهد، می تواند بدهی خود را نکول کند. اقتصاددانان و تحلیلگران وال استریت هشدار می دهند که چنین سناریویی از نظر اقتصادی ویرانگر خواهد بود و می تواند کل جهان را در یک بحران مالی فرو ببرد.
آیا حقوق سربازی، مزایای تامین اجتماعی و دارندگان اوراق پرداخت می شود؟
ایده های مختلفی مطرح شده است تا اطمینان حاصل شود که پرداخت های مهم از دست نمی روند – به ویژه پرداخت ها به سرمایه گذارانی که دارای بدهی های ایالات متحده هستند. اما هیچ‌کدام از این ایده‌ها هرگز مورد آزمایش قرار نگرفته‌اند، و مشخص نیست که اگر دولت نتواند پول بیشتری وام بگیرد، واقعاً می‌تواند به پرداخت هر یک از صورت‌حساب‌های خود ادامه دهد یا خیر.
یکی از ایده هایی که پیشنهاد شده این است که وزارت خزانه داری پرداخت های خاصی را برای جلوگیری از عدم پرداخت بدهی های ایالات متحده در اولویت قرار دهد. در آن صورت، خزانه داری ابتدا به دارندگان اوراق قرضه که دارای بدهی خزانه داری ایالات متحده هستند، پرداخت می کند، حتی اگر سایر تعهدات مالی مانند حقوق دولت یا مزایای بازنشستگی را به تعویق بیندازد.
تا کنون، به نظر می رسد وزارت خزانه داری آن را به عنوان یک گزینه رد کرده است. خانم یلن گفته است که چنین رویکردی از «نفوذ» بدهی در چشم بازارها جلوگیری نمی کند.
خانم یلن در اوایل سال جاری به خبرنگاران گفت: «سیستم‌های خزانه‌داری همگی برای پرداخت تمام صورت‌حساب‌های ما در زمان سررسید و به موقع ساخته شده‌اند، و نه برای اولویت دادن یک نوع هزینه بر دیگری».
