در بیشتر زیستگاه های پانگولین ها، بزرگترین تهدیدهای حیوانات از سوی انسان ها هستند، اما در تایوان، پستانداران پولک پوست با خطر متفاوتی روبرو هستند: افزایش جمعیت سگ های وحشی.
به گزارش فرارو، تسونگ شائو تانگ دامپزشک ۲۸ ساله، از نزدیک دیده شده است که یک سگ در طول شیفت کاری او در بیمارستانی در شهر سینچو چه کاری می‌تواند با وجودات مهربان انجام دهد.
ماه گذشته او برای نجات جان یک پانگولین نوجوان نر که برای روزها در طبیعت دراز کشیده بود و نیمی از دمش جویده شده بود، تلاش کرد.
تسونگ در حالی که پانگولین آرام را با دقت می‌چرخاند تا جراحتش را ضدعفونی کند، گفت: در دمش یک زخم بزرگ دارد و بافت بدنش از بین رفته است.
این پنجمین پانگولینی بود که تسونگ و دامپزشکان همکارش آن‌ها را از ماشین مشکوک سگ نجات دادند.
چن یی رو دیگر دامپزشک گفت که او در پنج سال گذشته متوجه ادامه فعالیت پانگولین‌ها با جراحات ترومایی شده است، اکثر آن‌ها با دم بریده شده بودند.
پانگولین‌ها دارای فلس‌های بدنی سخت و روی هم پوشیده شده و در هنگام حمله به شکل توپ در می‌آیند. دم آسیب پذیرترین قسمت حیوان است.
چن توضیح داد: به همین دلیل است که هنگام حمله، دم معمولاً اولین جایی است که گاز گرفته می‌شود.
در گزارشی که سال گذشته منتشر شد، مقامات و مقامات حیات‌وحش می‌گویند که حملاتی را انجام می‌دهند، که بیش از نیمی از مجروحیت‌ها در سال ۲۰۱۸ را شامل می‌شود، به‌عنوان عامل اصلی پانگولین‌ها در تایوان تبدیل می‌شود.
پانگولین‌ها توسط حافظان محیط زیست به عنوان قاچاق شده‌ترین پستاندار جهان توصیف می‌شوند که طب سنتی چینی عامل اصلی آن است.
فلس‌های آن‌ها از کراتین ساخته شده است – موادی که ناخن‌ها و مو‌های ما را تشکیل می‌دهند – استفاده از آن‌ها در میان مصرف‌کنندگان چینی وجود دارد، زیرا معتقدند که به افزایش شیر مادران کمک می‌کند.
این درخواست علیرغم ممنوعیت جهانی، جمعیت پانگولین‌ها را در سراسر آسیا و آفریقا از بین برده است و به یک تجارت بین‌المللی در بازار سیاه تبدیل شده است.
تمام هشت گونه پانگولین در هر دو قاره به عنوان در معرض خطر یا در معرض خطر قرار گرفتن در فهرست قرار گرفته اند.
چان فانگ تسه، دامپزشک و محقق در موسسه تحقیقات رسمی گونه‌های بومی تایوان، گفت که در دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ شاهد شکار آسیب پانگولین‌ها بودیم.
او به خبرگزاری فرانسه گفت: شصت هزار پانگولین در تایوان به خاطر فلس و پوست خود در آن دوره کشته شدند.
قانون حفاظت از حیات وحش در سال ۱۹۸۹ به این کار پایان داد، در حالی که افزایش خطر در حفاظت از محیط زیست باعث می شود تا مردم همسایه های پولکپوست خود را به عنوان چیزی گرامی بدارند، به جای یک کالا، در آغوش می گیرند. .
جمعیت پانگولین فورموسان یا تایوانی، زیرگونه‌ای از پانگولین چینی، از آن زمان با بیانی که در حال حاضر بین ۱۰ هزار تا ۱۵ هزاردر طبیعت وجود دارد، بازگشته است.
چان هشدار، اما جمعیت رو به رشد سگهای وحشی جزیره – که خود نتیجه سیاست سال ۲۰۱۷ دولت برای عدم کشتن حیوانات ولگرد است – به شدت به پانگولین‌ها ضربه می‌زند.
پانگولین های منفرد فورموسان سالی یک بار جفت گیری می کنند و بعد از 150 روز بارداری فقط یک فرزند به دنیا می آورند.
چان گفت: امکان پرورش پانگوها از پانداها آسیب دیده است.
افزایش تعداد پانگولینهای زخمی چالش دیگری را برای پزشکان حیوانات ایجاد کرده است: یافتن مورچه‌ها و موریانه‌ها برای غذا دادن به حیواناتی که به‌طور کامل مخلوط‌های جایگزین لارو را می‌سازند. یک پانگولین می‌تواند هر روز یک لانه مورچه به اندازه یک توپ فوتبال بخورد.
دولت همچنین از ساکنان آن مکان‌های لانه را برای کمک به تغذیه پانگولین‌ها گزارش‌دهنده است. اما پانگولین زخمی تحت مراقبت احتمالاً پس از بهبودی باید برای فرزندخواندگی به باغ وحش فرستاده شود.
